عشق کفش بزرگ

نمی دونم چه سریه که آدم تا وقتی بچه است دلش میخواد بزرگ بشه و همین که بزرگ میشه دوست داره برگرده به دوران خوب کودکی. یادم میاد من هم وقتی کوچیک بودم همش دلم می خواست کفشهای پاشنه بلند بزرگترها رو بپوشم

و حالا دخترم از دمپایی بزرگانه گرفته تا کفشهای راحتی و پاشنه دار مامان و حتی کفشهای کوه ... همه رو امتحان می کنه و خیلی وقتها جاکفشی رو خالی می کنه و یکی یکی کفشها رو می پوشه و راه میره و کلی ذوق می کنه.

وقتی کفشی رو می پوشه چشماش برق میزنه و خوشحالی تو تمام صورتش موج میزنه. فقط بهش می خندم و میذارم حالشو ببره هر چند که بعضی کفشها میتونن برای پاهای قشنگش خطرناک باشن.