اندر احوالات سه سالگی

زینب جان از بارزترین ویژگی های 3 سالگی همین لجبازی بچه ها ست که به حداعلای خودش میرسه...میدونم خیلیییییی سخته... ولی چاره ای جز صبور بودن نداری باید فقط باهاش مدارا کنی تا این مرحله رو هم به خوبی مراحل قبلی بگذرونی...موفق باشی دوستم

---

مرسی گلم. آره باید تمرین مدارا کنم

واااای زینب من یه چند روزی حالم از این نکن گفتن های خودم بد بوووووود شدیــــــــــد!
همش فک می کردم تو کل زندگی آلا به اندازه اون چند روز بهش نکن نگفتم!!!
تازه آلا به این حد لجبازی سه سالگی نرسیده هنوز. اما یه کم دنبال استقلاله و مثل چند هفته پیشش که من هر چی می گفتم قبول می کرد و من به خودم می بالیدم از این تربیت منطقی که باهاش داشتم نبود! داشتم خل می شدم از ناراحتی.
کم کم من پذیرفتم آلای جدیدِ مستقل تر رو و نکن هام خیلی کم شد. سعی می کنم خیلی وقتا نگم که ضایع نشم وقتی توجهی بهم نمی کنه هههههه
فک کن! اما هنوز روی خط قرمزام وایسادم و یک قدم عقب نشینی نکردم. آلا هم کم کم می فهمه کجا من عقب میرم و کجا اون باید بره!

---

آره عزیزم دقیقا مثل تو من هم به این نتیجه رسیدم که خودم باید تغییر کنم نه اون ... ولی هنوز کلی کار دارم موفق باشیم!!!!!!!!!!!!!