یک همبازی از جنس مخالف

دیروز یک دوست قدیمی به خانه ما آمد. دوست دوران دبیرستان من به همراه پسرش کسری. یک پسر پر تحرک و پر شور و حال.

دیانا که بسیار شگفت زده می نمود از کارها و بازیهای کسری. پرسید: خاله کی میرین؟ من رو کردم به دوستم و گفتم دیانا هر وقت کسی میاد خونمون و دلش نمی خواد اونا برن و نگرانه، هی می پرسه کی میرین. (براستی هم که همیشه همینطور بود و من حرف گزافی نگفتم) اما دیانا که این حرفها را می شنید گفت: نه من دوست دارم شما برین!!!!!!!!!! من که حسابی خجالت زده شده بودم و در عین حال خنده ام گرفته بود هیچ حرفی برای گفتن نداشتم.

اما بعد از مدتی که دیانا از شوک درآمد شروع کرد به بازی با کسری. دختر آرام من حالا زیر مبل ها می خزید و پشت پرده بازی می کرد و در توپها شیرجه می رفت و کلی سر و صدا راه انداخته بود. وقتی کسری مثل یک شیر روی زمین چهاردست و پا می رفت و غرش می کرد او می گفت: این صدا رو در نیار دوست ندارم!! یا وقتی کسری بهش گفت بیا بریم خونمون (توی اتاق منظورش بود) الان گرگ میاد بیا فرار کنیم... دیانا زد زیر گریه و اومد پیش من که : مامان بگو گرگ نیاد.

خلاصه اینجوری بود که مامان زینب فهمید یک همبازی متفاوت می تواند چقدر تاثیر گذار باشد و فضای ما را تغییر دهد.